LA ORCA
GRAZAS, JOSÉ RAMÓN (6º) polo teu artículo. Mírate as palabras subliñadas con amarelo, están correxidas.
Lembra na próxima ocasión escribir a "fonte" (libro, páxina de internet...) de onde sacaches a información.
A orca, balea asasina ou, en México, bufeo mascarillo (Orcinus orca), é unha especie de cetáceo odontoceto pertencente á familia Delphinidae (delfins oceánicos), que habita en todos os océanos do planeta. É a especie máis grande do delfínido e a única existente recoñecida dentro do xénero Orcinus.
Este cetáceo posee unha complexión robusta e hidrodinámica. A especie, como característica distintiva, posee unha aleta dorsal moi longa que chega a medir ata 1,8 m nos machos e presenta unha coloración branca e negra que se distribúe de maneira particular, a cal é propia de cada individuo e permite distinguilo dos demáis. A orca ten un dimorfismo sexual marcado; as femias son máis pequenas que os machos e teñen a aleta dorsal máis curta. Un macho adulto pode alcanzar 5,5 t de peso y hasta 9 m de lonxitud, mentres que una femia suele rondar os 7,7 m de longo pesa menos de 4 t.
Os individuos da especie forman estruturas sociais complexas e se organizan en grupos matrilineais (descendencia definida pola línea materna); para facilitar a socialización utilizan un método de comunicación sofisticado. Identificáronse varios tipos de orca nos hemisferios norte e sur, os cales teñen diferencias xenéticas, morfolóxicas, comportamentais e alimentarias tan notables, que incluso se propuxeron como especies diferentes. A orca posee unha combinación de forza, velocidade e intelixencia que a convirte nun depredador moi versátil; de feito, por atoparse na cima da cadea alimenticia e non poseer enimigos naturais se convirte nun superdepredador dos océanos. A súa dieta é moi variada e, dependendo do tipo de orca, aliméntase de peixes, luras e mamíferos mariños.
Distribúese por todos os océanos do mundo, desde as augas do Ártico e Antártico ata os mares tropicais; sen embargo, prefire as aguas tempradas e frías, nas zoas pretas ás costas. É unha especie migratoria, chegando algúns grupos a desplazarse miles de kilómetros, incluso entre ambos hemisferios. Para 2008, según o publicado na Lista Roja de la UICN, a poboación mundial superaba os 50 000 individuos. No mismo ano, catalogouse como especie con datos insuficiente (do inglés Data Deficient, DD); decisión xustificada ante a posibilidade de que existan dous ou máis especies, o cal obrigaría a estabrecer o risco específico para cada unha delas. Ao carecer de depredadores naturaies todas as ameazas son dependentes da acción do home. Entre estas cabe mencionar a contaminación secundaria, plaguicidas, o ruido producido por elementos e dispositivos acústicos, o deterioro do seu hábitat, as capturas accidentais durante operacións de pesca e a caza.
Dende a antigüidade, na cultura occidental se considerou un animal feroz e perigoso. Esa imaxe empezou a cambiar dende a década de 1960, ao observarse que os primeiros animais en cautiverio se comportaban dócilmente e non intentaban agredir aos humáns. Se registraron moi poucos ataques a humáns por parte dos individuos en liberdade, sen ningunha morte; sen embargo, os exemplares en cautiverio, probablemente debido ao estrés que lles causa a situación, se cobraron algunhas víctimas.
Os dingos viven no norte de Australia.Fo rman pequenas manadas polos bosques naturais.
. Normalmente son atraccións de circos e parques zoolóxicos.
O BODEGUERO RATONERO ANDALUZ E UNHA RAZA DE CANS QUE LLES GUSTA XOGAR, CAZAR E GUIAR. ESE TIPO DE RAZA TEN POUCO PELO.
